Βουλέ βου κουσέ αβέκ μουά;

Γράφει ο BADDOG

 

 
Βράδυ Πέμπτης και η Αθήνα θυμίζει Δεκεμβριανά του ’44. Τότε, λέει, το όριο ήταν η οδός Ασκληπιού. 

Στη μία όχθη η εαμοκρατούμενη περιοχή, στην άλλη η λεγόμενη «Σκομπία» (από το όνομα του Άγγλου στρατηγού Σκόμπι). Τώρα, στη μία πλευρά η… μισή Αθήνα του Πέτρου Τατσόπουλου, στην άλλη η «απήδηχτη». 

Απλώς, ο συγγραφέας – βουλευτής δεν έχει ορίσει κάποιον συγκεκριμένο δρόμο ως σύνορο. Κι εκεί, λοιπόν, που τα social media έχουν πάρει φωτιά από τις ομοβροντίες κατά του Τατσόπουλου, εμφανίζεται στους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ. Η μάχη της κρεβατοκάμαρας παίρνει νέα τροπή

 

 H πρώην πρύτανης της Σορβόννης αρχίζει ν’ αποκαλύπτει ότι ο υπερογδοηκοντούτης, πια, Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν έχει πάει με το… μισό Παρίσι και κακώς εμείς εδώ θεωρούσαμε τόσο καιρό μηχανή του σεξ τον Φρανσουά Μιτεράν! Το λέει, βέβαια, με δικά της λόγια, όμως αυτό εννοεί. Ο υδράργυρος της αγωνίας ανεβαίνει… 

 

Είμαι κρεμασμένος από τα χείλη της συνομήλικης φίλης του (αγαπημένου μου από τις ειδήσεις της ΥΕΝΕΔ) Βαλερί, προσμένοντας ν’ ακούσω σε ποιο… μισό του Παρισιού ή και της Γαλλίας ολόκληρης ανήκει η ίδια! Αλλά, κυρίως, κάποιες άλλες κυρίες… 

 

Βλέπετε, το σπίτι της βρίσκεται στην οδό Κολοκοτρώνη στον Βύρωνα, στον ίδιο δρόμο όπου και το 4ο Δημοτικό όπου πήγε κι αυτή κι εγώ (προς τιμή της και, δυστυχώς, όχι προς τιμή μου, φέρει το όνομά της το σχολείο). 

 

Οπότε αυτομάτως μπαίνει ένα θέμα: εάν φιλοξένησε τον Ζισκάρ ποτέ στο σπίτι της στην Αθήνα, στο δρόμο όπου κυκλοφορούσαν οι μάνες μας και οι γνωστές μας. Και άντε, τις μάνες μας τις έχουμε κορώνα στο κεφάλι, υπεράνω πάσης υποψίας, αλλά για τις φίλες των μανάδων μας;

 

 Ποιες ενέδωσαν στο «βουλέ βου κουσέ αβέκ μουά» του Γάλλου «Τατσό»; Πρέπει να ξέρουμε. Λόγω και της ηλικίας του, άλλωστε, ο Βαλερί μάς βάζει σε μεγαλύτερες υπόνοιες απ’ ό,τι ο Πέτρος. Διότι και να ήθελε να κάνει κάτι ο Τατσόπουλος με την κυρία… τάδε, όταν ήταν στα ντουζένια της, δεν «βγαίνουν τα κουκιά» με τα χρόνια.

Τζίφος, όμως! Η… συμμαθήτρια με αφήνει με την όρεξη. Ξυπνάει πάλι μέσα στην Ελληνίδα Ελένη Γλύκατζη η Γαλλίδα Ελέν Αρβελέρ, η ακαδημαϊκός, οπότε τέρμα το ξεκατίνιασμα. Δεν μαθαίνω ούτε αν εκείνος ο Αρβελέρ έφαγε ένα κέρατο από το… Μονπελιέ ώς την Τουλούζ ούτε αν ο Ντ’ Εστέν πήδησε τη φίλη της μαμάς! 

 

Δεν την τσιγκλάει και αυτός ο Θεοδωράκης! Στα παλιά μας τα παπούτσια, ρε άνθρωπε, αν η οδός που γεννήθηκε η καλεσμένη σου λεγόταν αρχικά Κοινωνίας Των Εθνών, μετά Ιωάννου Μεταξά, κατόπιν Κολοκοτρώνη ή αν θα μετονομαστεί Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ όταν θα τινάξει τα πέταλα! 

 

Στα κοκόβια μας και τι συζήτησαν με τον Καγκελάριο Σμιτ. Αυτά περιμένουμε να μας πει η Αρβελέρ; Αφού τη βλέπεις, η γυναίκα ψοφάει για μαμπέτι! Αν ήθελε να μιλήσει για το Βυζάντιο και τον Καρλομάγνο, στο MEGA θα πήγαινε; Μην σκοτώνεις την Ελληνίδα από τον Βύρωνα! Μην σκοτώνεις τον Έλληνα τηλεθεατή! Πάρτε τους μισθούς μας, τις συντάξεις, τα φάρμακά μας, τα σπίτια μας, αλλά μην μας παίρνετε το κουτσομπολιό!

Μια μαλακία με… σπέρμα είπε ο Τατσόπουλος -απ’ αυτές που θα ΄λεγε κι ο τελευταίος ταξιτζής- και είδες… ότι είδαν το φως οι τυφλοί, περπάτησαν οι χωλοί, απέκτησαν χιούμορ οι μουντρούχοι. Δεν πα’ να ‘χει η πρύτανης πέντε δωμάτια με περγαμηνές στην Εσπερία, το κύτταρο παραμένει.

 

 Και τις μπούρδες που λένε, ότι οπουδήποτε και αν πάει ο Έλληνας η μισή του καρδιά είναι στην πατρίδα και ριγεί όταν ακούει τον Εθνικό Ύμνο; Το σωστό είναι ότι ολόκληρη η μισή καρδιά του είναι στη… μισή Ελλάδα και η άλλη μισή στη… μισή Γαλλία!

 

 Και ο πραγματικός ύμνος είναι… του Κηλαηδόνη:

                                                        

Τα 'φτιαξε ο Μηνάς με την Ανέτα
Που τα 'χε με το Δήμο τον τρελό
Χώρισε ο Χρηστάκης με την Τέτα
Και τα 'φτιαξε ξανά με την Ζωζώ

 

ΠΗΓΗ