Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Καζαμίας 2013

Πιστοί στις παραδόσεις, επιφυλακτικοί στις διαδόσεις και ενάντια στις ομαδικές νευρώσεις, επιχειρούμε και φέτος να προβλέψουμε τα μελλούμενα.

 


Επισημαίνουμε ότι ο περυσινός Καζαμίας προέβλεψε 29% για τη ΝΔ, Σαμαρά Πρωθυπουργό και ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση (3 μήνες νωρίτερα καθώς είμαστε πολύ μπροστά).

Δεν μένουμε όμως στις δάφνες μας και ανοίγουμε πανιά για το 2013. Κάποτε θα τρομάζαμε από τον αριθμό (13), τώρα μας τρομάζουν μόνο τα «νούμερα».

 

 Iανουάριος: 

Ο Λαυρεντιάδης δηλώνει πολύ χαρούμενος στον Κορυδαλλό και αποσύρει το αίτημα αποφυλάκισης. Όλος ο καλός ο κόσμος εκεί βρίσκεται. Παίζει με τον Άκη Μονόπολυ και μόλις κέρδισε τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η χαρά του διαρκεί λίγο γιατί ο πραγματικός Λούα-Λούα του κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση. 

Η Βίκυ έξαλλη με τον ανεπρόκοπο σύζυγο, απαιτεί τη δωρεά της Σταδίου από τον Σάχη της Πιερίας, απειλώντας τον με το μπαστούνι του Καρούζου, ο οποίος το ξέχασε πηγαίνοντας στη Χαλκίδα. Προκαλείται πανικός, αλλά ο Μάκαρος βάζει όλες τις αγαπούλες στη θέση τους. Ο πρίγκιπας, αφού αμφισβητούν την επιταγή του, συμμετέχει στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στον ΠΑΟ, με ενέχυρο ένα βυτιοφόρο τίγκα πετρέλαιο θέρμανσης. Εκστασιασμένοι οι ιθύνοντες της ΠΑΕ από τον πλούτο και τις θερμές νύχτες που τους υπόσχεται, πουλάνε μισοτιμής στους ποδοσφαιριστές «παλτά».

 

 

 

Φεβρουάριος: 

Γίνεται ανασχηματισμός, στον οποίο συμμετέχουν οκτώ μέλη του ΠΑΣΟΚ. Είναι οι μόνοι που έχουν απομείνει στην Ιπποκράτους, μαζί με τον Αηδόνη και το πουλάκι τσίου. Ο Ρουπακιώτης ενώ διατηρείται στη θέση του, παραιτείται και αφιερώνει το χρόνο του στην ανάλυση των διαφορών του Μνημονίου που υπέγραψε με τη Συμφωνία της Γιάλτας. Ο Μανιτάκης τίθεται σε διαθεσιμότητα  και όταν αδειάσει θέση Υπουργού θα ειδοποιηθεί. 

Ο Ζεράρ Ντεπαρτιέ έρχεται στην Ελλάδα που έχει το δικαιότερο φορολογικό σύστημα της Ευρώπης. Παράλληλα θα ερμηνεύσει έναν προφητικό ρόλο: τον Τροϊκανό που ξέμεινε στην Ελλάδα μετά την κρίση και έγινε μπακαλόγατος. Ο Μπέος στέλνει δώρο του Κούγια ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι θριαμβεύει στις ιταλικές εκλογές.

 

  

Μάρτιος: 

Το Λιμενικό ψάχνει 600 δις νοτίως της Κρήτης, ο ΣΥΡΙΖΑ το δρόμο προς την εξουσία, το ΚΚΕ τον νέο «πατερούλη». Η Αλέκα Παπαρήγα, η μακροβιότερη στα κουμάντα του ΚΚΕ, παραιτείται έπειτα από μία λαμπρή καριέρα ταξικής πάλης. Παρά το γεγονός ότι φαβορί χρίζονται  ο Γκλέτσος και η Λιάνα, νέος Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος «είναι ο Μπογιόπουλος ηλίθιε». 

 Το ΚΚΕ στρέφεται στην επικαιρότητα με σύνθημα «ΕΟΤ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο». Ο Λοβέρδος ανακηρύσσει τη ΡΙΚΣΣΥ σε κόμμα. Πρόκειται για ένα αστικό σχηματισμό που απευθύνεται στον καθένα και μπαίνει στην καθημερινότητα μας με την κωδική ονομασία «ρήξη χι-αστού».

   

Απρίλιος:

Ο Γιάννης Μανώλης φτιάχνει νέο κόμμα, το οποίο ονομάζεται «Πελοποννησιακή Συμμαχία» με αντιπρόεδρο τον Τσάκα και Γενικό Γραμματέα τον Χρυσοχοΐδη. Η 4η του μήνα καταγράφεται ως ιστορική, καθώς είναι η πρώτη ημέρα εδώ και μήνες, κατά την οποία δεν έφυγε κανείς από τους ΑΝΕΛ. 

Τα θαύματα δεν σταματούν εδώ, καθώς οι παρεμβάσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου στις Επιτροπές της Βουλής δεν ξεπερνούν το μισάωρο. Ο Τσίπρας μετά τη Λατινική Αμερική επισκέπτεται την Κορεατική Χερσόνησο, με έμφαση στο Βόρειο τμήμα. Τα διδάγματα σύγχρονης διακυβέρνησης είναι τεράστια, ενώ παράλληλα αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις δηλώνοντας πως «η Κίτρινη Θάλασσα ανήκει στα ψάρια

 

 

 Μάιος: 

Ο Ολυμπιακός κατακτά για ακόμη μια χρονιά το Europa League και η λίστα αντι-Λαγκάρντ την Ελλάδα. Για να μην μας παραπέσει πάλι, οι Γάλλοι μας στέλνουν πρώτα τα ονόματα όσων δεν πρέπει να ελεγχθούν. Έπειτα στέλνουν την αυθεντική λίστα χαραγμένη σε μάρμαρο Πάρου για να μην αλλοιώνεται εύκολα. 

Ξεκινούν οι γεωτρήσεις σε Ιόνιο και Κρητικό Πέλαγος, αν και οι φάλαινες και τα δελφίνια έχουν καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα. Εκτός από μια τρύπα στο νερό, καταφέρνουν να βρουν λίγα μέτρα από τις ακτές της Πάργας και τον θησαυρό του Αλή Πασά, ο οποίος αποτιμάται σε 600 δις γαλόνια πετρελαίου.

 

Ιούνιος: 

Το ΠΑΣΟΚ καταθέτει αίτηση προσφυγής στο άρθρο 99 και πρόταση συγχώνευσης στη ΔημΑρ, η οποία αρνείται καθώς θέλει για τον εαυτό της τον ηγεμονικό ρόλο στην Κεντροαριστερά. Μια συνιστώσα ΠΑΣΟΚ μόνο προβλήματα και κακούς συνειρμούς προκαλεί. Ο ΓΑΠ είναι πλέον στο CERN, ως ειδικός επί των διασπάσεων.

Οι πρώην κηπουροί κλείνονται στη «βίλα Ανωμαλία», όπου κατασκευάζουν ατομικές ανεμογεννήτριες. Ο Πάγκαλος βγάζει το μπουρνούζι, βάζει το τάνγκα και θέτει ως στόχο να ξεπεράσει τη φήμη του Τατσόπουλου.

 

 

 

Ιούλιος: Παρατεταμένη άνοιξη σε όλη τη χώρα, καθώς η αιθαλομίχλη, που παρήχθη  από την καύση του ξύλου όλο τον χειμώνα, έχει εγκλωβιστεί  στα ανώτερα στρώματα και λειτουργεί ως κλιματιστικό, μη επιτρέποντας στον ήλιο να φτάσει στην επιφάνεια της γης. Ο Καμμένος παρελαύνει στην Αμαλίας, ανήμερα της 4ης Ιουλίου με σημαία ένα δολάριο, την ίδια στιγμή που ο Καρατζαφέρης ανακοινώνει την επιστροφή του στην πολιτική. Ο Μπενίνι εγκαταλείπει και τη χώρα μας, όπου είχε καταφύγει, μετά την επικράτηση του Σύλβιο στην Ιταλία.

 

  Αύγουστος: 

Μετά από χρόνια είναι ο πρώτος Αύγουστος που πραγματικά δεν υπάρχουν ειδήσεις. Αυτό αποτελεί πρόβλημα ειδικά για τον ημερήσιο Τύπο, που γνωρίζει άνθηση: μόνο «Ελευθεροτυπίες» κυκλοφορούν, επτά. Τα μπάνια του λαού δεν τα σκιάζει φοβέρα καμιά, ενώ και τα κρατικά ταμεία γεμίζουν, μετά από μια εξτρά φορολόγηση των αντιηλιακών. Ο Μαρινάκης φέρνει τον Ροναλντίνιο, τον Ρονάλντο και τον Κακά στον Πειραιά. Εξήντα χιλιάδες κόσμου τους αποθεώνουν μπρος στην προβλήτα της Cosco.

 

 

 Σεπτέμβριος: 

Η ΔΕΗ ζητάει αύξηση στα τιμολόγια, ενώ το χαράτσι των ακινήτων ενσωματώνεται στους λογαριασμούς κινητής τηλεφωνίας. Όσοι είναι στο ενοίκιο, πάνε υποχρεωτικά στην καρτοκινητή. 

Η Μέρκελ καλεί τον Σαμαρά να κάνει μια δήλωση υπέρ της για να κερδίσει τις εκλογές, δίνοντας άλλες 60 δόσεις δανείου με ευνοϊκό επιτόκιο, ευκολίες αποπληρωμής και δώρο τη Βαυαρία. Αυτή δεν είναι η Γερμανία που όλοι αγαπήσαμε, αλλά ο Κωτσόβολος. Ο Ομπάμα παίρνει μια ιστορική πρωτοβουλία: στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα γίνονται δεκτοί και  straight.

 

 

 

 Οκτώβριος: 

Ιδρύονται ιδιωτικά Πανεπιστήμια στη χώρα μας: Η Βάνα Μπάρμπα ιδρύει σχολή χορού, ο Θέμος ορθοφωνίας, ο Κωστόπουλος business administration. Ο  Παπακωνσταντίνου  καινοτομεί με τη σχολή Υπουργών: ξέρει όλα όσα δεν πρέπει να κάνουν. 

Η ελληνική οικονομία παρουσιάζει οριακή ανάπτυξη, ενώ καταφθάνουν τα πρώτα καράβια με αραβικά δισεκατομμύρια για επενδύσεις. Η οικοδομή ξεκινά και πάλι, καθώς οι καταδικαστικές αποφάσεις των δικαστηρίων για όσους έφαγαν δημόσιο χρήμα πέφτουν βροχή. Κάθε χωριό και κρατητήριο, κάθε πόλη και φυλακές. Η κοινωνική καταξίωση δεν είναι πια τα Καγιέν ή σπίτι στα ΒΠ, αλλά κελί στην VIP πτέρυγα του Κορυδαλλού.

 

 Νοέμβριος: 

 Στη νέα τηλεοπτική σεζόν, τα τούρκικα σίριαλ αντικαθίστανται με κινέζικα, καθώς οι παραγωγές είναι πιο φθηνές και η επόμενη παρτίδα θα είναι από την Καμπότζη. Ο Τσίπρας μεταβαίνει στο Βιετνάμ και από το Ανόι ζητάει εκλογές, πριν τα ποσοστά του φθάσουν στο κατώι.

 Η επανεκλεγείσα Μέρκελ επισκέπτεται τη χώρα μας για να επιθεωρήσει το ελληνικό οικονομικό θαύμα, τον φράκτη στον Έβρο και την κατακόρυφη μείωση των γερμανικών εξαγωγών. Η κρίση αποτελεί παρελθόν για τον Ευρωπαϊκό Nότο, έχοντας μετακομίσει στον Βορρά, πριν καταλήξει στο Βόρειο Πόλο.

 

 

 

 Δεκέμβριος: 

Στίφη καταπιεσμένων καταναλωτών ξεχύνονται στους δρόμους για να ψωνίσουν, δημιουργώντας κυκλοφοριακό κομφούζιο, κανονική ατμοσφαιρική ρύπανση και πλασματική ευφορία. Πολλοί αρχίζουν και νοσταλγούν την κρίση, αλλά και τον Τσίπρα, ο οποίος ύστερα από το εσωκομματικό «πραξικόπημα της συνιστώσας» έχει αντικατασταθεί από τη Ρένα Δούρου.

 Είχε προηγηθεί το «κίνημα της καλτσοδέτας» που έφερε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ την Εύα Καϊλή, γεγονός που συντάραξε τη σοσιαλιστική διεθνή και την τριεθνή συμφωνία για τις Πρέσπες. Ο Σαμαράς δημιουργεί νέο πολιτικό φορέα, ευρωπαϊκού προσανατολισμού και σαρώνει στις δημοσκοπήσεις. Η ανεργία είναι κάτω από 20%, η βενζίνη στο  1 ευρώ, το πετρέλαιο θέρμανσης στα 50 λεπτά, η φιάλη ουίσκι κομπλέ στον Ρέμο 50 ευρώ. 

Η κρίση πέρασε: όλοι είμαστε φτωχότεροι, κάποιοι σοφότεροι, αλλά κυρίως καταλάβαμε ποιοι απεδείχθησαν κατώτεροι των (ιστορικών) περιστάσεων.

 

 ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ


Μικρός Οδυσσέας

 

 http://www.oxafies.com/

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΒΙΝΤΕΟ - ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝ ΩΡΑ ΚΡΙΣΗΣ ΧΟΡΕΥΕΙ - ΡΕ ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ!!!



ΑΥΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ...ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΠΟΣ ΑΚΟΜΑ ΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ.. ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!
ΣΚΕΨΟΥ ΜΕΡΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΙΣΚΑ ΣΕ ΚΟΣΜΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΕ ΧΛΙΔΑΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΧΑΡΤΟΚΟΥΤΕΣ...
ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΑΚΙΡ ΚΕΦΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΣΑΝΤΗΡΙ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ!!!!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.....




 http://www.oparlapipas.com/2012/12/blog-post_2184.html



ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΤΙΝΑΣ

 οι Γερμανοί  κι όλοι οι άλλοι <φίλοι μας >
προτιμούν  να διαβάζουν κάθε μέρα  για μιά αυτοκτονία στην Ελλάδα

ας μην τους κάνουμε  το χατήρι....έτσι είμαστε  οι Έλληνες
  γλεντάμε  και χορεύουμε  στα δύσκολα ... έχουμε ήλιο   θάλασσα ..κι ακόμα  λίγο χαμόγελο

Αθάνατη είναι η Ελλάδα Χρήστο μου ....μέσα στη φτώχεια  και την εξαθλίωση μπορεί  και  χορεύει
κρύβει τις πληγές της  και προσπαθεί να σταθεί όρθια

Eleni D

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Μια Ελληνική «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» με τα 3 πνεύματα

Ο Ε.Σ. (καμία σχέση με τον Εμπενέζερ Σκρουτζ, Ελευθέριος Στρατάκης λέγεται), είναι σκυμμένος πάνω από το γραφείο του και κοιτάει τους λογαριασμούς ξεφυσώντας.

 


Κάποια στιγμή σηκώνεται με το λογαριασμό της ΔΕΗ στο χέρι και πηγαίνει στο καθιστικό, όπου η γυναίκα του βλέπει τηλεόραση.


«Δεν είναι δυνατόν», της λέει. «560 ευρώ; Που θα τα βρούμε να τα πληρώσουμε;»
Εκείνη δεν απαντάει ούτε καν τον κοιτάει.
«Δε μιλάς;»
Εκείνη ούτε καν τον κοιτάει.

 Ο Ε.Σ. τη διαολοστέλνει και αφού πετάει το λογαριασμό μαζί με τους υπόλοιπους πάει στην τουαλέτα και βγάζει τη μασέλα του. Προτού ξαπλώσει ανοίγει την πόρτα του παιδικού δωματίου.

Ο γιος του είναι εκεί, 35 χρονών πλέον, και κοιτάει με προσήλωση την οθόνη του υπολογιστή. Δε δίνει καμία σημασία στην πόρτα που άνοιξε.

Ο Ε.Σ. τον κοιτάει για λίγο περιμένοντας μια αντίδραση. Τελικά φεύγει βαρώντας την πόρτα.Ξαπλώνει στο κρεβάτι του βογκώντας. Πολύ γρήγορα τον παίρνει ο ύπνος.

 

 ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ


Μετά από λίγη ώρα ύπνο ακούει την πόρτα να ανοίγει. Σηκώνει λίγο το κεφάλι και βλέπει να μπαίνει μέσα ο αδελφός του, με μια θηλιά στο λαιμό.


«Κώστα, εσύ είσαι;» τον ρωτάει μην μπορώντας να πιστέψει στα μάτια του. Πριν ένα χρόνο τον είχαν θάψει, χωρίς επικήδεια τελετή, αφού είχε αυτοκτονήσει.
«Λευτέρη», του λέει το φάντασμα του αδελφού, «σήμερα θα σε επισκεφτούν τρία πνεύματα. Άκουσε
‘τα καλά, δεν έχεις πολύ χρόνο.»

 

Έπειτα βγαίνει και κλείνει σιγά την πόρτα.

Ο Ε.Σ. πίνει λίγο νερό από το ποτήρι που έχει δίπλα στο κρεβάτι, περιμένει μήπως ξαναδεί το φάντασμα και καθώς τον παίρνει ο ύπνος ψιθυρίζει: «Αδελφέ μου!»


ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ



Λίγο αργότερα, μέσα στον ύπνο του, ο Ε.Σ. νιώθει κάτι να του γαργαλάει τα πόδια. Ξυπνάει και βλέπει όρθιο μπροστά του έναν γέρο ίδιο με τον Αντρέα Παπανδρέου στα τελευταία του -όσον αφορά τη χλομάδα, αλλά με το νεανικό ζιβάγκο.

«Αντρέα;» κάνει ο Ε.Σ.


«Είμαι το πνεύμα των περασμένων Χριστουγέννων», λέει το φάντασμα. «Σήκω και έλα μαζί μου.»

Ο Ε.Σ. σηκώνεται βγαίνει με τον Αντρέα στο μπαλκόνι και πετάνε πάνω από τα σπίτια μέχρι την πλατεία Αριστοτέλους.

Αυτή είναι γεμάτη κόσμο, καθώς και όλοι οι δρόμοι τριγύρω. Κόσμο με πλαστικά πράσινα σημαιάκια που ζητωκραυγάζει: «Τσοβόλα, δως ‘τα όλα».


Ο Ε.Σ. με το πνεύμα προσγειώνονται δίπλα στον ομιλητή, τον Αντρέα Παπανδρέου. Το πνεύμα τού δείχνει τον νεότερο εαυτό του, που βρίσκεται στις πρώτες σειρές της ομιλίας με μια τεράστια σημαία του ΠΑΣΟΚ.

«Θυμάσαι;» τον ρωτάει το πνεύμα.

«Το ’85 δεν είναι;» λέει ο Ε.Σ. «Αυτές ήταν εποχές. Πανηγύρι κανονικό. Όπου μιλούσε ο Αντρέας κι εμείς από πίσω. Με πούλμαν, με τρένα, με αυτοκίνητο, δε χάναμε ομιλία.»

«Με το αζημίωτο, βέβαια», του λέει το πνεύμα.
«Ε, τι; Τζάμπα; Τότε διορίστηκα στο υπουργείο.»

«Ενώ δεν είχες τελειώσει καν το εξατάξιο.»

«Κλητήρας… Μετά ανέβηκα σιγά-σιγά.»

«Και παράτησες τα κτήματα στο χωριό.»

«Δεν τα παράτησα. Πήρα επιδοτήσεις κι απ’ αυτά.»

«Αλλά δεν καλλιέργησες ποτέ τίποτα. Ο πατέρας σου έλιωσε από το μαράζι του.»


«Τι να κάνω;» λέει ο Ε.Σ. «Δημόσιο ήταν. Μισθός βρέξει-χιονίσει, να τη χάσω την ευκαιρία;»
Το πνεύμα τον παίρνει και εναέρια βρίσκονται σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Τούμπα. Μέσα εκεί η γυναίκα του νανουρίζει τον νεογέννητο γιό τους.



«Η Κατερίνα!» κάνει ο Ε.Σ. έκπληκτος. «Ήταν όμορφη τότε, ε;»

«Αλλά δεν της έδινες και πολύ σημασία», λέει το πνεύμα.

«Και ο Νικολάκης, χα-χα-χα».

«Έπαιξες ποτέ μαζί του;» ρωτάει το πνεύμα.

«Να παίξω; Που να προλάβω;»


«Έλα, πάμε», του λέει το πνεύμα και τον παίρνει μαζί του.

Βρίσκονται σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα στην Καλαμαριά. Νεόδμητο. Ο Νικολάκης είναι έφηβος, κλεισμένος στο δωμάτιο του και ακούει μουσική. Η μητέρα του τον φωνάζει για τη γαλοπούλα.

Ο Ε.Σ. παρατηρεί τη γυναίκα του.

«Γρήγορα γέρασε η κακομοίρα», λέει και προσπαθεί να χαϊδέψει τα μαλλιά της.

«Ίσως γιατί ποτέ δεν τη χάιδεψες», του λέει το πνεύμα. «Κοίτα τι έκανες και τότε.»


Η νεότερη εκδοχή του Ε.Σ. είναι σκυμμένη πάνω από το γραφείο του και καταχωρεί νούμερα.

Ο Ε.Σ. σκύβει πάνω από τον νεότερο εαυτό του να δει.

«Α!» κάνει μετά. «Είναι όταν άνοιξα το μεσιτικό γραφείο, το 2000.» Μια εφημερίδα πάνω στο τραπέζι έχει το χαμογελαστό πρόσωπο του Σημίτη, με τον Παπαδήμο σε δεύτερο πλάνο ακόμα. «Στο όνομα της Κατερίνας, φυσικά… Καλά λεφτά βγάζαμε, αν το έπαιρνε ο Νικολάκης…»

«Δεν τον ρώτησες αν ήθελε.»

«Τι να τον ρωτήσω; Έτοιμη δουλειά του έδινα κι εκείνος…»

Το πνεύμα τον πηγαίνει στο δωμάτιο του Νίκου. Εκεί ο γιος τσακώνεται με τον πατέρα.

«Αγαπάω τη μουσική», λέει ο Νίκος, έφηβος ακόμα.

«Κι εγώ αγαπάω τη συλλογή γραμματοσήμων, τι πάει να πει αυτό; Θα δώσεις εξετάσεις για λογιστική, χώνεψε ‘το, εγώ χαραμοφάηδες δε θέλω στο σπίτι μου», λέει ο Ε.Σ. και βγαίνει από το δωμάτιο χτυπώντας την πόρτα.


Ο Νίκος ξεκινάει να παίζει ένα κομμάτι του Σοπέν στο πιάνο.

Ο Ε.Σ. και το πνεύμα τον ακούνε να παίζει.

«Ήταν καλός», αντιλαμβάνεται για πρώτη φορά ο Ε.Σ.

«Ήταν», λέει το πνεύμα και παίρνει τον Ε.Σ.

Τον φέρνει πίσω στο δωμάτιο του.

«Χάρη στο μεσιτικό όμως μπόρεσε να σπουδάσει στο εξωτερικό», λέει ο Ε.Σ.

«Οικονομικά», του λέει το πνεύμα και τον σκεπάζει. «Κλείσε τα μάτια, να έρθει ο επόμενος.»

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΤΩΡΙΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ο Ε.Σ καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί και πάει να σηκωθεί.
Ξαφνιάζεται όταν βλέπει μπροστά του, πάνω από το κρεβάτι του, κάποιον που μοιάζει σαν τον Αντώνη Σαμαρά.
«Πνεύμα είσαι;» τον ρωτάει.
«Έλα μαζί μου», του λέει ο Σαμαράς και φεύγουν πετώντας μέσα από το ταβάνι.
Βρίσκονται στο γραφείο του Στουρνάρα. Εκείνος μιλάει στο τηλέφωνο… Ή μάλλον ακούει και λέει μόνο: «Μάλιστα, μάλιστα, μάλιστα.»

Μετά το κλείνει και απευθύνεται στους παρατρεχάμενους: «Ακυρώστε ‘τα όλα. Συντάξεις, εφάπαξ, πληρωμές… Είμαστε εκτός προγράμματος.»
Ο Ε.Σ. εξεγείρεται.
«Τι λες, ρε;» φωνάζει στο Στουρνάρα που δεν τον ακούει. «Έχω βγει στη σύνταξη εδώ και ενάμιση χρόνο και σύνταξη δεν έχω δει ακόμα. Άσε το εφάπαξ, αυτό το έχω ξεχάσει… Έχω δύο στεγαστικά να τρέχουν, θα μου τα πάρουν όλα.»
«Δε σε ακούει», του λέει το πνεύμα.

«Το ξέρω», λέει ο Ε.Σ. «Μα δε με νοιάζει για μένα, για το παιδί μου με νοιάζει που δε θα του αφήσω τίποτα.»
«Για το παιδί σου;» ρωτάει το πνεύμα. «Θυμήθηκες ότι έχεις και παιδί;»
«Γιατί το λες, εγώ έκανα τα πάντα… Το σπούδασα, του έδωσα ό,τι ήθελε…»

«Ό,τι ήθελε ή ό,τι ήθελες; Έλα να δούμε τι κάνει.»
Πηγαίνουν στο δωμάτιο του 35χρονου Νίκου. Εκείνος, ως συνήθως, είναι μπροστά στον υπολογιστή.
«Το ξέρω», λέει ο Ε.Σ. μόλις τον βλέπει. «Τον είχα βάλει με σύμβαση να δουλεύει στο δήμο, αλλά τέλειωσε η σύμβαση και τον έδιωξαν και όλη μέρα κοιτάει γκόμενες στο ίντερνετ.»
«Αυτό νομίζεις ότι κάνει; Για κοίτα λίγο την οθόνη.»
Ο Ε.Σ. πλησιάζει το παιδί του και στέκεται πίσω του για να διαβάσει.

Ο Νίκος έχει κάνει αναζήτηση στο google με τη φράση: «The most easy way to commit suicide», και διαβάζει ένα κείμενο.
«Τι λέει;» ρωτάει ο Ε.Σ. «Δεν ξέρω αγγλικά.»

«Ρώτα τον αδελφό σου», του λέει ο Σαμαράς «ή τη γυναίκα σου.»
Πηγαίνουν στο καθιστικό. Η Κατερίνα βλέπει τηλεόραση -ως συνήθως.

Προτού ο Ε.Σ. προλάβει να πει κάτι, ο Σαμαράς του δείχνει τα μάτια της. Κλαίει.
«Έτσι παθαίνει με τα τούρκικα», λέει ο Ε.Σ., αλλά γυρίζοντας προς την τηλεόραση καταλαβαίνει ότι δείχνει μόνο «χιόνια» και η Κατερίνα κλαίει κοιτώντας το κενό.
«Τι μου τα δείχνεις όλ’ αυτά;» φωνάζει ο Ε.Σ. «Τι φταίω εγώ; Εγώ φταίω;» Ο Σαμαράς δεν απαντάει, προχωράει προς την κρεβατοκάμαρα.


Ο Ε.Σ. απευθύνεται στην Κατερίνα που δεν τον ακούει:
«Εγώ φταίω, Κατερινιώ;»
«Αυτό έπρεπε να το αναρωτηθείς πριν χρόνια», του λέει ο Σαμαράς και φεύγει.
Ο Ε.Σ. πέφτει σε μια πολυθρόνα απέναντι από τη κλαίουσα γυναίκα του.


ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


Όπως κάθεται και μονολογεί βλέπει να μπαίνει στο καθιστικό ένα πνεύμα με μαύρη κουκούλα όπως αυτή που φορούσαν οι δωσίλογοι στην Κατοχή.
Το πνεύμα βγάζει την κουκούλα. Είναι σαν το Μιχαλολιάκο, αλλά έχει το μουστάκι του Αδόλφου.
«Εγέρθητι!» φωνάζει το πνεύμα.
Ο Ε.Σ. πετιέται πάνω.


«Ακολούθα!» τον προστάζει το πνεύμα.
Βρίσκονται μέσα σε ένα αστυνομικό τμήμα. Ο Νίκος, ο γιος του, κάπως γερασμένος, αν και πιο πολύ ταλαιπωρημένος, είναι ανάμεσα σε δύο ασφαλίτες που του ρίχνουν μπάτσες και γελάνε.
«Τι κάνουν στο παιδί μου;» ρωτάει ο Ε.Σ. και προσπαθεί να τους εμποδίσει, αλλά είναι άυλος, σαν φάντασμα κι αυτός.
«Άκου!» τον προστάζει το πνεύμα.


«Ήθελες παρεούλα, ρε πουστάρα;» του λέει ο ένας ασφαλίτης. «Θα σε χώσουμε μέσα και θα σε πηδήξουν όλοι οι Πακιστανοί, πουστρόνι».
Του ρίχνει μια σφαλιάρα. Ο Νίκος δεν αντιδράει.
«Γιατί λένε έτσι στο παιδί μου;» κάνει ο Ε.Σ. «Το παιδί μου δεν είναι…»


«Βούλωστο!» του λέει το πνεύμα.
Τον παίρνει και τον πηγαίνει σε ένα δρόμο.
«Τι με έφερες εδώ; Πήγαινε με πίσω στο παιδί μου», λέει ο Ε.Σ.
«Σκασμός!» του λέει το πνεύμα και του δείχνει κάτι.
Η Κατερίνα, με ένα καροτσάκι του σούπερ μάρκετ γεμάτο άχρηστα πράγματα, ψάχνει σε έναν κάδο για φαΐ. Βρίσκει ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς και αρχίζει να το τρώει.


«Τι κάνεις, ρε Κατερινιώ», λέει ο Ε.Σ. κλαίγοντας, «όχι κι έτσι, ρε Κατερινιώ, όχι κι έτσι.»
Η άστεγη δεν τον ακούει.
«Τι να κάνω;» ρωτάει ο Ε.Σ. το πνεύμα, «τι να κάνω, κατάλαβα.»
«Κοιμήσου!» του λέει ο Μιχαλολιάκος.



ΤΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ

Ο Ε.Σ. ξυπνάει στο κρεβάτι του από το τηλέφωνο. Είναι ανήμερα Χριστούγεννα.
«Ποιος είναι;» ρωτάει στο τηλέφωνο έχοντας ακόμα στο μυαλό του τα πνεύματα.
«Εγώ, ρε Λεφτέρη, ο Γιώργος»
.
Ο Ε.Σ. προσπαθεί να καταλάβει ποιος Γιώργος είναι.
«Από το υπουργείο… Τα έμαθες;» του λέει η φωνή.
Ο Ε.Σ. δεν μπορεί να μιλήσει.

«Είπε ο Σαμαράς ότι θα μας δώσει τη μισή μας σύνταξη μέχρι να μπορέσει να μας δώσει και την υπόλοιπη, τα έμαθες;»
«Τη μισή;» κάνει ο Ε.Σ.
«Κάλλιο πέντε και στο χέρι», απαντάει ο Γιώργος.
Ένα μικρό κενό και μετά ο Ε.Σ. λέει:
«Που είναι το παιδί μου; Θέλω να το ακούσω να μου παίζει λίγο πιάνο. Και το Κατερινιώ; Που είναι το Κατερινιώ; Θέλω να την αγκαλιάσω…»

«Καλά είσαι;» τον ρωτάει ο Γιώργος.
«Τώρα ναι, Γιώργο, τώρα ναι. Προλαβαίνω ακόμα, προλαβαίνω.»
Κλείνει το τηλέφωνο και βγαίνει από το δωμάτιο αλαλάζοντας: «Νικολάκη! Κατερινιώ! Χριστούγεννα είναι, ξυπνήστε!»

 http://olympia.gr

 

 

 


Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Οι Μάγιας είχαν δίκιο.

Και μετά ήρθαν άλλοι καιροί
οι νύχτες δεν αλλάζανε με μέρες
οι άνεμοι τα σκούπιζαν όλα
και οι καταιγίδες τρυπούσαν το μυαλό μας

(Από τους Οικοπεδούχους του Στράτου Φαναρά}

 

Δεν χρειάστηκε χθες ο ουρανός να σκοτεινιάσει απότομα.
Ούτε μετά να γίνει αδιαπέραστος από μαβιά σύννεφα που ξαφνικά θα σχίζονταν απότομα από τις πύρινες μπάλες που θα σκορπούσε ο Nibiru καθώς θα διαλύονταν μαζί με τη γη σε μια τερατώδη σύγκρουση πλανητών η οποία βέβαια κατά τα άλλα, θα περνούσε απολύτως απαρατήρητη στον υπόλοιπο γαλαξία μας.



Όχι, τα θεϊκά επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν καταδικάστηκαν την Παρασκευή στην λησμονιά , ούτε θα ζήσουν μόνο ως ραδιοσήματα ενός άγνωστου κόσμου που υπήρξε κάποτε.

Ο κόσμος, είναι ήδη τελειωμένος για περίπου δεκαοχτώ εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες άνεργους ανθρώπους στην Ευρώπη.

Ο κόσμος, είναι ήδη πεθαμένος για περίπου τρία εκατομμύρια άστεγους στη γηραιά ήπειρο και, ο αριθμός αυτός έχει να κάνει αποκλειστικά με ανέστιους που δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση των τελευταίων χρόνων.



Ο κόσμος, δεν υπήρξε καν ποτέ, για εκατομμύρια άλλους ανθρώπους στις λεγόμενες τρίτες χώρες, που γεννιούνται απλά για να πεθάνουν σύντομα ενώ στην σύντομη διαδρομή τους από αυτό που γνώρισαν ως «ζωή» δεν γνώρισαν τίποτα λιγότερο από την πείνα, τον βιασμό, τον πόλεμο, τον ακρωτηριασμό, τη βίαιη μετανάστευση.


Ο κόσμος, είναι προ πολλού τελειωμένος για αναρίθμητους ανθρώπους καταδικασμένους σε μπουντρούμια και βασανιστήρια απλά γιατί είχαν «άλλη γνώμη».
Ο κόσμος, έχει βρει το τέλος του εδώ και πολύν καιρό, όταν όλα αυτά συνέβαιναν μακριά από εμάς, ενώ εμείς χαχανίζαμε ανέμελα πριν μας βρει το «κακό».


Έχει τελειώσει ο κόσμος τη στιγμή που ο Πέτρος Καπετανόπουλος, βρέθηκε κατηγορούμενος με κακούργημα επειδή αναφώνησε «Γιατί το κάνετε αυτό; Τον συλλάβατε, δεν χρειάζεται βία».


Έχει τελειώσει ο κόσμος, όταν ένας ανώνυμος βιοπαλαιστής κάπου στην Κύπρο καταδικάστηκε σε πρόστιμο 700 ευρώ γιατί έκλεψε τυρί από το Supermarket του Ορφανίδη, ο οποίος Ορφανίδης παρεμπίπτοντος χρωστά ουκ ολίγα εκατομμύρια δεξιά κι’ αριστερά καταδικάζοντας προμηθευτές και συνεργάτες του σε λουκέτα.


Έχει τελειώσει ο κόσμος, ξεβράστηκε στις ακτές της Λέσβου σε τυμπανιαία κατάσταση στα κορμιά είκοσι μεταναστών.
Δολοφονήθηκε στα σώματα 20 παιδιών από τις σφαίρες ενός πυροβόλου που κρατούσε ένα άλλο παιδί, κάπου στο Connecticut.


Ο ήλιος, έχει δύσει οριστικά για τόσους πολλούς
Ο ήλιος συνεχίζει να αστράφτει για τόσο λίγους.

Ακραία παράλογο αν σκεφτεί κάποιος πως θεωρητικά, όλοι αντικρίζουμε τον ίδιο ουρανό όταν σηκώνουμε το κεφάλι να κοιτάξουμε ψηλά.

Ή μήπως πια  το βλέμμα έχει καρφωθεί στις μύτες των παπουτσιών μας;
Πώς να αντέξεις άλλο το ύφος των υπέρβαρων υπερφίαλων εξουσιαστών που χαίρουν γιατί… «πήραμε τη δόση» μας;
Πραγματικά…


Αυτή η εξάρτηση από τη δόση σε τίποτα δεν διαφέρει από την ηρωίνη.
Κράτη junkies σφαδάζουν στην οδύνη από το στερητικό σύνδρομο, ωστόσο, όταν ο dealer καταφτάσει με την πολυπόθητη δόση, ο πόνος δεν μετριάζεται καθόλου.



Ο Παύλος, ο Γιάννης, η Κατερίνα, ο Σπύρος, η Μαρία, η Ιωάννα, ο Αντώνης, συνεχίζουν να πονούν από τον ξαφνικό θάνατο της απόλυσης, ο Παύλος, ο Γιάννης, η Κατερίνα, ο Σπύρος, η Μαρία, η Ιωάννα, ο Αντώνης, συνεχίζουν να ψάχνουν που θα βγάλουν τη νύχτα κι’ απόψε. Γραφίστας, ραδιοφωνικός παραγωγός, υπάλληλος γραφείου, μικρέμπορος, μουσικός, διορθωτής κειμένων, ασφαλιστής, έχει σημασία;


Η μόνη «βιομηχανία» που δεν παρουσίασε κάμψη και δεν είχε απολύσεις είναι εκείνη του Θανάτου. Γραφεία Τελετών. Μάλιστα τώρα τελευταία, παρουσιάζει ελαφρά άνοδο καθώς οι άνθρωποι παραιτούνται της ζωής γρηγορότερα.


Α, ναι, οι Μάγιας είχαν δίκιο. Απόλυτο δίκιο.

Αυτό που δεν μπόρεσαν να φανταστούν μόνο, είναι πως η αρρωστημένη ανθρώπινη οργάνωση, θα έφερνε ένα τέλος τόσο αργό και τόσο βασανιστικό.
Το ακόμα χειρότερο:

Ο πλανήτης, είναι βαριά χτυπημένος από την ανθρώπινη δραστηριότητα.


Η κλιματική αλλαγή, δεν είναι πια μια αμφιλεγόμενη θεωρία. Φτωχοποιεί και στέλνει στην μετανάστευση εκατομμύρια. Οι γαίες που έχουν είτε βυθισθεί στα λασπόνερα από πρωτόγνωρης έντασης καταιγίδες, είτε ξεράθηκαν τελείως από εξωφρενικές θερμοκρασίας, είναι πλέον εκατομμύρια τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αλλά που κουράγιο να επαναστατήσει κανείς για αυτό;


Ακούγοντας την Ποιμενική του Beethoven, μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει πόσο λάθος είναι όλα. Μα όλα. Αλλά πια, απέχουμε τόσο πολύ από τα ανθρώπινα θαύματα, από εκείνα που βγάζουν τους θεούς αχρείαστους, που η Ομορφιά, καταντά αυτιστική, να τραγουδά μόνο τον εαυτό της.


Οι Μάγιας είχαν δίκιο.
Τούτος ο κόσμος, έχει τελειώσει.

Ένας άλλος κόσμος όμως, είπαν οι Μάγιας, θα ανατείλει. Έτσι είπαν οι Σαμάνοι όταν ρωτήθηκαν.

«Κλείνει ένας κύκλος, πεθαίνει το παλιό, έρχεται το νέο».
Ζητώ το αδύνατο. Να υπάρξει ένας κόσμος κάποια στιγμή, που θα είναι βαθιά και συνειδητά διδαγμένος από όλα αυτά που ζούμε τώρα. (στην πραγματικότητα τα ζούσαμε πάντα).


Μια πορεία προς το φως. Όχι της ΔΕΗ, αυτό κόβει χαράτσια.
Μια πορεία που θα καταστήσει τους υποκριτές, τους πάσης φύσεως και χρώματος εξουσιαστές, εξοστρακισμένους κι απόβλητους.


Αντίσταση ηθική και Αλληλεγγύη.
Δεν υπάρχει πολύς χρόνος.

Το «σύστημα» θα τα κουτσοβολέψει και σε πολύ λίγα χρόνια, θα αποκοιμηθούμε πάλι.

Μόνο που το «σύστημα» θα επαναλάβει τον εαυτό του, όπως έκανε πάντα, και θα τινάξει τις ζωές των ανθρώπων στον αέρα. Και ξανά από την αρχή.
Εκτός, αν οι Σαμάνοι έχουν δίκιο κι έκλεισε ο κύκλος.
Το κακό, είναι πως δεν πιστεύω ούτε σε μάγους ούτε σε προφήτες.
Ή στους ανθρώπους, ή σε τίποτα.


Κλείνω, όπως ξεκίνησα, με ένα τετράστιχο του Φαναρά από την «Πικρή Ιστορία της Α» αυτή τη φορά από το ποίημα «Σήμερα το βράδυ»:

Περιμένω τον αγέννητο γιο μου
μου έχουν πει πως θα έρθει μια άνοιξη
μου έχουν πει πως μέχρι τότε
πρέπει να στέκομαι όρθιος


twitter@pittasgeorge

 http://tvxs.gr/news/synergates/

Συνοικία το Ψέμα..... του Πιτσιρίκου

Με αφορμή μια λαμπερή φωτογραφία από την Αθήνα της δεκαετίας του ’60 που κυκλοφόρησε στα social media, γράφτηκαν απίστευτες ανοησίες για εκείνη την «όμορφη Ελλάδα» που χάθηκε.

Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 δεν είναι φωτογραφίες, ούτε ταινίες με πλούσια αγόρια που ερωτεύονται όμορφα φτωχά κορίτσια.

Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 είναι φτώχεια, μετανάστευση, εξορία και φυλακή.

Πολλοί σύγχρονοι Έλληνες έχουν την εντύπωση πως τη δεκαετία του ’60 όλα ήταν ιδανικά στη χώρα μας. Δεν ήταν.

Μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει η συνεχής προβολή των ελληνικών ταινιών εκείνης της εποχής. Στην πλειοψηφία τους άθλιες.

Δεν είναι κακό να νοσταλγείς, ούτε να επιθυμείς κάτι που δεν έζησες.

Είναι, όμως, πολύ κακό να νοσταλγείς κάτι που όχι μόνο δεν έζησες αλλά δεν υπήρξε ποτέ.

Η ταινία «Συνοικία το Όνειρο», γυρισμένη στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σε πραγματικούς χώρους -στον Ασύρματο, στα Πετράλωνα- αντιμετώπισε προβλήματα με τη λογοκρισία και παίχτηκε πετσοκομμένη. Κι έτσι, όμως, συνάντησε προβλήματα στην προβολή της.

Το «λάθος» του Αλέκου Αλεξανδράκη και των συντελεστών της ταινίας -σύμφωνα με την τότε κυβέρνηση- ήταν ότι έδειχναν φτωχούς και πεινασμένους. Αυτό έβλαπτε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Οι φτωχοί τη δεκαετία του ’60 έπρεπε να είναι χαριτωμένοι και βαμμένοι άψογα σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη, και να χορεύουν κι ένα συρτάκι.

Στην «Συνοικία το Όνειρο» υπάρχει μια αυτοκτονία. Η αυτοκτονία ενός φτωχού. Ενός εξαθλιωμένου. Σας θυμίζει κάτι;

Η «Συνοικία το Όνειρο» ήταν μια ρεαλιστική ταινία και, ως τέτοια, δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Έλληνες.

Η «Συνοικία το Όνειρο» είχε να κάνει με την αλήθεια. Οπότε, οι Έλληνες προτίμησαν την «Συνοικία το ψέμα».

Το ίδιο κάνουν και σήμερα.

 


Πηγή: Συνοικία το Ψέμα. του Πιτσιρίκου - RAMNOUSIA


Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Παγκόσμιο σοκ από το μακελειό στις ΗΠΑ

Σοκ έχει προκαλέσει στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην τοπική κοινωνία του Νιούταουν στο Κονέκτικατ το μακελειό που συνέβη σε δημοτικό σχολείο, όταν εισέβαλε ένας 24χρονος άνδρας που είχε στην κατοχή του τέσσερα όπλα και πυροβόλησε περισσότερες από εκατό φορές, αφήνοντας πίσω του 27 νεκρούς, ανάμεσά τους 20 μικρά παιδιά, ηλικίας από 5 έως 10 ετών.

 

 Ο δράστης άφησε και αυτός την τελευταία του πνοή μέσα στο κτίριο, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως είναι γιος μιας δασκάλας στο συγκεκριμένο σχολείο, η οποία είναι και αυτή νεκρή. Ο δράστης έμενε στο Νιού Τζέρσεϊ, όπου βρέθηκε νεκρός ένας συγγενής του.

Ο 24χρονος εισέβαλε στον χώρο φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο και άρχισε να πυροβολεί, προκαλώντας πανικό στους δασκάλους και στα μικρά παιδιά που βρίσκονταν στο κτίριο. Τα αμερικανικά μέσα που μετέδιδαν το τραγικό γεγονός εμφάνισαν εικόνες με παιδιά να τρέχουν με κλάματα στα μάτια έξω από το κτίριο, προκειμένου να γλιτώσουν από τους πυροβολισμούς. 

Πλέον όλες οι οικογένειες είναι ενήμερες για την κατάσταση των παιδιών τους, καθώς για πολλή ώρα μετά το γεγονός, υπήρχαν οικογένειες που δεν γνώριζαν που βρίσκονται τα παιδιά τους. Το FBI βρέθηκε στο σημείο προκειμένου να προχωρήσει σε έρευνες στην περιοχή. 




Αμέσως μετά το τραγικό γεγονός, οι αστυνομικοί έψαξαν στην περιοχή γύρω από το σχολείο, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν υπήρχε και συνεργός, ενώ έψαξαν και μέσα στο κτίριο. Τελικά, οι αστυνομικοί συνέλαβαν έναν ακόμη ύποπτο, ο οποίος αρνείται πως έχει σχέση με τον δράστη. 


«Ήταν τρομακτικό. Ο δάσκαλός μας έλεγε να καθίσουμε στις θέσεις μας και να μην κάνουμε φασαρία», ανέφερε σε τοπικά μέσα ένα μικρό παιδί που βρισκόταν μέσα στο κτίριο την ώρα της επίθεσης. Ένα άλλο παιδί περιέγραψε τη στιγμή που ο δάσκαλος φώναξε στα παιδιά να εγκαταλείψουν το κτίριο.







 Όλα τα σχολεία της περιοχής έμειναν για αρκετές ώρες κλειδωμένα για λόγους ασφαλείας. Στο πρώτο τηλεφώνημα οι αρχές ενημερώθηκαν ότι μεγάλος αριθμός μικρών παιδιών βρίσκονται παγιδευμένα σε μία τάξη με έναν ένοπλο άνδρα. 


Αμέσως δόθηκε εντολή να φτάσουν στο σημείο ασθενοφόρα και περιπολικά, έτσι ώστε να βρίσκονται σε επιφυλακή και να επέμβουν σε περίπτωση που κριθεί σκόπιμο. Οι μικροί μαθητές βγήκαν από το σχολείο και μεταφέρθηκαν σε ένα κτίριο της πυροσβεστικής, που βρίσκεται κοντά.





Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, εξαιρετικά συγκινημένος, ζήτησε να γίνουν «ουσιαστικές ενέργειες» για την πρόληψη μελλοντικών μακελειών: «Η πλειοψηφία αυτών που είναι τώρα νεκροί ήταν παιδιά, θαυμάσια παιδιά ηλικίας πέντε έως δέκα ετών», τόνισε ο Ομπάμα λέγοντας ότι «του ράγισε η καρδιά» ενώ σκούπιζε ένα δάκρυ. «Έχουμε υποστεί πολλές τραγωδίες», σημείωσε. «Ανάμεσα σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους, υπήρχαν εκπαιδευτικοί, άνδρες και γυναίκες που είχαν αφιερώσει τη ζωή τους για να βοηθήσουν τα παιδιά μας να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους», δήλωσε ο Ομπάμα.
Μεσίστιες οι σημαίες στις ΗΠΑ

Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έδωσε την εντολή οι σημαίες να είναι μεσίστιες σε όλα τα δημόσια κτίρια των ΗΠΑ για τέσσερις ημέρες, φόρος τιμής στη μνήμη των θυμάτων του μακελειού σε δημοτικό σχολείο στο Κονέκτικατ. 


«Ως ένδειξη σεβασμού προς τα θύματα αυτών των παράλογων πράξεων βίας στο Νιούταουν του Κονέκτικατ», οι σημαίες θα είναι μεσίστιες σε κυβερνητικά κτίρια, στρατιωτικές βάσεις και πρεσβείες των ΗΠΑ, σύμφωνα με το διάταγμα αυτό που εκδόθηκε από τον Λευκό Οίκο και αφορά επίσης και τα πολεμικά πλοία.

Πηγή: real.gr


 http://www.enikos.gr/

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

«Τελευταία μέτρα»...


Ας πάρουμε μία μόνο ρύθμιση. Αυτήν που αφορά στη μεταφορά στις πλάτες των δημοτών των χρεών των δήμων, αν σύμφωνα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, οι δήμοι «πέσουν έξω».

Δε φτάνει, δηλαδή, που οι δημότες όλης της χώρας είναι χιλιοχαρατσωμένοι από τις δημοτικές αρχές, που αποτελούν το τοπικό χέρι της κεντρικής πολιτικής αγριότητας και τους εντολοδόχους των φοροληστών άπασας της επικράτειας.

Δε φτάνει που ήδη με το πρώτο Μνημόνιο οι Δήμοι, δηλαδή οι δημότες, κλήθηκαν να εισφέρουν...
στο Μινώταυρο το ποσό των 1,5 δισ. ευρώ για την τριετία 2010 - 2012.

Τώρα, το κράτος των «σωτήρων»,
αυτών που παρακρατούν πόρους και ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους ΟΤΑ που ξεπερνούν τα 9 δισ. ευρώ,
που ακόμα και την περικομμένη κατά εκατοντάδες εκατομμύρια επιχορήγηση προς τους ΟΤΑ ούτε κι αυτή την αποδίδουν,
που μόνο με τον προϋπολογισμό του 2013 κόβουν σε σχέση με το 2011 περί τα 2,3 δισ. ευρώ από Δήμους και περιφέρειες,
έρχονται και λένε:
 
 
Νέα τέλη, νέοι δημοτικοί φόροι, νέα χαράτσια,
«αν» οι προϋπολογισμοί των Δήμων πέσουν έξω! Μόνο που δεν υπάρχει τίποτα πιο σίγουρο: οι Δήμοι θα «πέσουν έξω». Και αυτό γιατί τους «ρίχνουν έξω», εκείνοι που κατά τα λοιπά «δεν» θα επιβάλουν στο λαό άλλα μέτρα...
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
, μοντάζ Γρέκι
 
 
 


Καναλάρχης σήκωσε αερόστατο εξοπλισμένο με κάμερες πάνω από τη βίλα του. Τρόμος στη χώρα της κινούμενης άμμου!

Το σκηνικό της κινούμενης άμμου που κυριαρχεί στη χώρα και η ανασφάλεια που αισθάνεται γνωστός καναλάρχης τον έχουν οδηγήσει σε μέτρα ασφαλείας που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας.


Ειδικά μετά το εκρηκτικό χτύπημα στο σπίτι της δικαστικού στο Χαλάνδρι, το οποίο ο καναλάρχης αποδίδει στην Σέχτα Επαναστατών, ο ίδιος αγόρασε και έθεσε σε λειτουργία αερόστατο, εξολισμένο με κάμερες, που πετάει πάνω από την βίλα του.


Οι κάτοικοι της περιοχής όταν το είδαν για πρώτη φορά εντυπωσιάστηκαν, κάποιοι τρελαμένοι μίλησαν για UFO, άλλοι έλεγαν ότι τους ραντίζουν με τα γνωστά χημικά ενώ δεν πρόκειται παρά για ένα γερμανικής καταστευής αερόστατο. 

Πέρα από αυτό ο καναλάρχης έχει δώσει εντολή να διπλοτσεκάρονται τα delivery του φαγητού αλλά και οι προμήθειες των υλικών που αγοράζουν οι οικιακοί βοηθοί για την βίλα. Ο καναλάρχης που συνήθιζε να παρατηρεί με θαυμασμό τα τούβλα με τα μετρητά που είχε στο χρηματοκιβώτιό του τώρα τρέμει στην κυριολεξία και καταναλώνει απίστευτη ποσότητα ηρεμιστικών χαπιών.



Η πλάκα είναι ότι και έτερος μηντιάρχης φίλος του ο οποίος διαμένει στα βόρεια παρακάλεσε τον καναλάρχη να στέλνει το αερόστατο και πάνω από την δική του βίλα.
Μιλάμε για τρόμο. Και είμαστε μόνο στην αρχή...


 http://kourdistoportocali.com/


 Για την προσπάθεια μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Μα είναι αλήθεια ......το είπε η τηλεόραση........






Σωθήκαμε ….μας δώσανε την δόση και έτσι θα ξεχαρμανιασουμε όλοι...
Σωθήκαμε … θα μείνουμε στο ευρώ και έτσι θα νιώθω ένας περήφανος Ευρωπαίος..
Σωθήκαμε … δεν θα χρεωκωπησουμε...μαμά έχεις 5 ευρώ να πάρω τσιγάρα;
Σωθήκαμε … ντριν ντριν ...δεν το σηκώνω είναι από την τράπεζα....
Σωθήκαμε … επιτέλους τα νούμερα θα ζήσουν ...εγώ όμως κύριε ; θα ζήσω ;
Σωθήκαμε ….

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Η χρυσή εποχή Μπάρλου - Εποχή έργων και τίτλων



Το 1974 η ΑΕΚ γύρισε σελίδα. Χάρη σε ένα όνομα. Λουκάς Μπάρλος. Ο «θείος Λουκάς», όπως έχει μείνει στις μνήμες όλων  μας, ανέλαβε την προεδρία της και με προπονητή τον Φράντισεκ Φάντροκ «έχτισε» μία από τις καλύτερες ομάδες της ιστορίας του συλλόγου. 

Μεγάλοι άσοι έφθασαν στη Νέα Φιλαδέλφεια: το 1974 οι Αρδίζογλου, Δέδες, Σκρέκης και οι Γερμανοί Βάγκνερ, Τσανλάιντερ, το 1975 ο Μαύρος (που θα παίξει από το 1976) και το 1976 οι Νικολούδης, Μπάμπης Ιντζόγλου και Χρηστίδης. Υπήρχαν ήδη οι Παπαϊωάννου, Τσάμης, Στεργιούδας, Νικολάου, Ραβούσης και Τάσος κι όλοι μαζί οδήγησαν την ΑΕΚ στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή της πορεία. 


Την περίοδο 1976-77 η Ένωση στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέκλεισε διαδοχικά Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι, Ερυθρό Αστέρα και Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς και έφθασε στα ημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείστηκε από την μετέπειτα κάτοχο του τροπαίου Γιουβέντους.

 
Την επόμενη σεζόν την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ ανέλαβε ο Ζλάτκο Τσαϊκόφκσι, ενώ στην ομάδα ήρθαν οι «Μουντιαλικοί» Μπάγεβιτς (Γιουγκοσλαβία 1974) και Βιέρα (Ουρουγουάη 1966) αντί των Βάγκνερ και Τσανλάιντερ. Αποτέλεσμα; Η ΑΕΚ ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο και κατέκτησε το νταμπλ. 



Στο κύπελλο, μάλιστα απέκλεισε τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με 1-0, στη συνέχεια συνέτριψε στον ημιτελικό τον Ολυμπιακό με το ιστορικό 6-1. Στον τελικό του Σταδίου Καραϊσκάκη η Ένωση πανηγύρισε την κατάκτηση του νταμπλ με τη νίκη 2-0 επί του ΠΑΟΚ (σκόρερ οι Μαύρος και Μπάγεβιτς).


Την περίοδο 1978-79, με την ενίσχυση του Μίμη Δομάζου και με τον Φέρεντς Πούσκας στον πάγκο της, η ΑΕΚ στέφεται και πάλι πρωταθλήτρια, αν και χρειάστηκε στις αρχές του β’ γύρου να αντικατασταθεί ο προπονητής από τον παλιό άσο της ομάδας, Ανδρέα Σταματιάδη. Τη χρονιά εκείνη η ΑΕΚ ισοβάθμησε με τον Ολυμπιακό, ο οποίος δεν παρατάχθηκε για να διεκδικήσει τον τίτλο σε αγώνα μπαράζ.



Επι προεδρίας Λουκά Μπάρλου, επίσης, ολοκληρώθηκαν  οι          
εργασίες κατασκευής των εξεδρών του γηπέδου της ΑΕΚ με την ανέγερση της περίφημης σκεπαστής. 



Από την Ακαδημία της ομάδας αναδείχθηκαν πολλά ταλέντα ανάμεσά τους και ποδοσφαιριστές που στελέχωσαν αργότερα την πρώτη ομάδα, όπως ο Στέλιος Μανωλάς, ο Σπύρος Οικονομόπουλος, ο Βαγγέλης Βλάχος, 
ο Λύσσανδρος Γεωργαμλής και άλλοι.























Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Έφυγε" ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος

 
 
Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 82 ετών.

Μια εμβληματική μορφή της Αριστεράς, ο συγγραφέας του "Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς", Χρόνης Μίσσιος, άνθρωπος που έκανε σκληρή κριτική τόσο στον αριστερό χώρο και τις διασπάσεις του όσο και στην ίδια την κοινωνία γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα.

Εξορίες και φυλακές ήταν για πολλά χρόνια το «σπίτι του». Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1985 με το αυτοβιογραφικό βιβλίο «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» που «αγκαλιάστηκε» από το κοινό και την κριτική, αλλά δέχτηκε αυστηρή κριτική από τον χώρο της Αριστεράς.

Για οικονομικούς λόγους δεν τελείωσε ούτε το δημοτικό σχολείο (έφτασε μέχρι τη δεύτερη τάξη). Παιδί ακόμη κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής εντάχθηκε στην Αντίσταση και το 1947 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον εμφύλιο πόλεμο. Έμεινε φυλακισμένος ως το 1953 και από το 1962 εξορίστηκε στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη.

Λίγο μετά την μεταπολίτευση άρχισε να ζει σαν ελεύθερος πολίτης.

Τα τελευταία χρόνια ζούσε σχεδόν σαν ερημίτης στο Καπανδρίτι με την σύντροφό του Ρηνιώ και τα σκυλιά τους σε ένα αγροτόσπιτο. Άλλα έργα του ήταν τα «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;» (1988), «Τα κεραμίδια στάζουν» (1991), «Το κλειδί είναι κάτω από το γεράνι» (1996).

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε δηλώσει: «Για πρώτη φορά ζω σε μια κοινωνία που δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό. Δεν αντιδρά με τίποτα».

Για την κρίση: είναι πολυεπίπεδη, δεν είναι μονάχα οικονομική. Ουσιαστικά είναι κρίση αξιών και χρεοκοπίας του λογοκρατούμενου και τεχνοκρατικού πολιτισμού μας».

Για την οικολογία και την πράσινη ανάπτυξη:«Είναι δυνατόν να μιλάμε για οικολογία και πράσινη ανάπτυξη και να έχουμε την εκμετάλευση του ανθρώπου από άνθρωπο;».

Για την παιδεία: «Μη γελιόμαστε. Υπάρχει εκπαίδευση. Άλλο πράγμα η παιδεία και άλλο πράγμα η εκπαίδευση. Σήμερα, λοιπόν τα παιδιά εκπαιδεύονται. Γιατί; Για να βρούνε τη μηχανή του κέρδους».

Για τους εμπνευσμένους ηγέτες: «Πιστεύω πολύ ότι σε μια κοινότητα, η συλλογική μνήμη είναι πολύ πιο ασφαλής και πιο ισχυρή από οποιονδήποτε ηγέτη».

Για την εξουσία: «Είναι το χειρότερο, το πιο τρομακτικό εφεύρημα του ανθρώπου. Στην πορεία τής ανθρώπινης ιστορίας, οι μόνοι που έσωσαν την αθωότητα τους ήταν αυτοί που σκοτώθηκαν νωρίς, πριν γίνουν εξουσία».
 
 

http://www.parakato.gr


 Για την προσπάθεια μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε