ΜΠΑΜΠΑ, ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ;; ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΎΜΕ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΠΩΣ ΖΟΥΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΏΡΑ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΏ

Τέλη της δεκαετίας του 90. Περίπου 1997. Χτυπάει το τηλέφωνο.

«Τι θα κάνουμε απόψε;

 Θα κατέβεις Κυψέλη; Μια γύρα από τα συνηθισμένα».

Τα συνηθισμένα περιελάμβαναν μια γεμάτη βραδιά δίχως να στερηθούμε τίποτε και χωρίς να πούμε πως ξεπαραδιαστήκαμε. Άλλωστε κανείς μας δεν εργαζόταν εκείνη την εποχή.

Ξεκινάμε λοιπόν τη βραδιά με 75 δραχμές για το Β5 και άλλες 75 για το τρόλεϊ με κατεύθυνση την οδό Κυψέλη. Σύνολο 150 δραχμές τα της συγκοινωνίας ήτοι € 0,44.

Πρώτη στάση στο παλιό σινεμά και εκείνη την εποχή μπιλιαρδάδικο, το Roxy. Παίζαμε καμιά ώρα και κάτι στα μπιλιάρδα, κόστος 1.200,00 δραχμές, κι επομένως 3 κατοστάρικα το κεφάλι, δηλαδή € 0,88.
Μετά έπιανε μια λιγούρα και κατευθείαν γραμμή για το ΣΠΙΤΙΚΟ εκείνης της εποχής. 

Ένα σάντουιτς με ότι μπορείς να φανταστείς κι αναψυκτικό το πολύ 600 δραχμές, δηλαδή € 1,76!. Στη συνέχεια δίπλα στο SELECT για μπύρα με όσους ακόμη μαζευόμασταν. Heineken μπουκάλι 500 δραχμές, περίπου € 1,47 ευρώ.

Και μετά; Μπορεί και κανένα γαλακτομπούρεκο στη Χαρά στην πλατεία. Άλλες 400 δραχμές περίπου, δηλαδή € 1,17.Πόσο μας κάνει; 1950 ούτε 2.000,00 δραχμές, δηλαδή όλα τα παραπάνω με € 5,72. Σήμερα με € 5,00 θα πάρεις μόνο τη μπύρα.

Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε συγκοινωνία στις 3 ή 4 τα μεσάνυχτα, οπότε έπρεπε να πάρεις ταξί. Παρά τη διπλή ταφίρα, δεν ξεπερνούσε τις 1.200,00 δραχμές, κοντά € 3,50.

Με λιγότερο από € 10,00 έφευγες από το σπίτι, πήγαινες όπου ήθελες, δεν σου έλειπε τίποτε, επέστρεφες με ταξί και ύστερα παρατούσες πάνω στο γραφείο ένα μάτσο κέρματα και πατσαβουριασμένες δραχμές που σχεδόν κάλυπταν ακόμη μια έξοδο, αφού η παρέα θα ανηφόριζε στη γειτονιά σου.

Αυτή ήταν η αξία και η δύναμη της…ταπεινής δραχμής. Σε κρατούσε αξιοπρεπώς. Όμως ένα πρωί αλλάξαμε νόμισμα.

 Μας έδωσαν ένα πιο ισχυρό και απέσυραν το…ανίσχυρο.

 Και τελικά καταστήκαμε εμείς ανίσχυροι.

ΠΗΓΗ