Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΤΖΙΔΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ

ης Ελένης Πορτάλιου

Η ειλικρίνεια των θέσεων και της στάσης μας δοκιμάζεται στις οριακές καταστάσεις. Αυτή η βασική πεποίθηση ισχύει, πιστεύω, και στην υπόθεση του τραγικού θανάτου του 13χρονου αγοριού στο λούνα παρκ του δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης. 

 

Τον δήμαρχο Χρήστο Κορτζίδη, τους αντιδημάρχους, τους δημοτικούς συμβούλους, τη δημοτική παράταξη και τους εργαζόμενους δεν τους γνωρίσαμε χθες. Πάνω από μια δεκαετία αποτελούν σπάνιο υπόδειγμα ευθύνης μιας αιρετής αρχής απέναντι στους δημότες που την εξέλεξαν και ευρύτερα απέναντι στους κατοίκους των παράλιων δήμων και της Αττικής.

 

 

 Όσοι ισχυρίζονται σήμερα ότι ο δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του επειδή δεν παραιτείται πρέπει, από τη μια, να γνωρίζουν ποιες ακριβώς είναι οι ευθύνες που αναλογούν στο δήμο και, από την άλλη, να μάθουν ή να θυμηθούν πόσες εκατοντάδες φορές αυτός ο εκπρόσωπος του λαού, με το ακατάβλητο φρόνημα και την απίστευτη ευγένεια και σεμνότητα, ανέλαβε ευθύνες πολύ πέραν αυτών που αναλογούν σ’ ένα δήμαρχο μαζί μ’ εμάς και στο όνομα όλων μας.

 

Η δημοτική πλειοψηφία αρχικά του δήμου Ελληνικού και, μετά τον Καλλικράτη, του δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης κάλεσε τους δημότες και τους πολίτες της Αττικής, τα κινήματα, τον επιστημονικό κόσμο και, θέτοντας εαυτόν στην πρώτη γραμμή, υπερασπίστηκε τη δημόσια περιουσία στο παράκτιο μέτωπο και το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης του λαού της Αττικής στις παραλίες που του ανήκουν.

 

 

 

 Όποιος πιστεύει ότι αυτή η έμπρακτη αντίσταση στα μεγάλα και τερατώδη ως προς τις μεθόδους τους επιχειρηματικά συμφέροντα είναι απλώς μια διακήρυξη θέσεων πρέπει να μάθει για τα ανοιγμένα κεφάλια των αντιδημάρχων από τους μπράβους εκείνων που λυμαίνονται την παραλιακή ζώνη, για τις δίκες στις οποίες έσυρε τον δήμο ο φυλακισθείς για 256 off shore εταιρίες εφοπλιστής κ. Ρέστης και αρκετοί άλλοι, για τις 2 απεργίες πείνας του δημάρχου και την αγωνιώδη προσπάθεια των κινημάτων να τον πείσουν να σταματήσει λίγο πριν η υγεία του τραυματιστεί ανεπανόρθωτα.

 

 

Όποιος απορεί για το πώς ο αγώνας εναντίον του ΤΑΙΠΕΔ και της Lamda Development δεν έχει σταματήσει ακόμα πρέπει να μάθει ότι εκκρεμούν εξώδικα και δίκες του δήμου και πολιτών εναντίον του ισχυρότερου μηχανισμού εκποίησης/υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας και των επίδοξων ιδιοκτητών της έναντι πινακίου ή χωρίς καν πινάκιο φακής. 

 

 

Όποιος επικαλείται την ευθύνη του δημάρχου Χρήστου Κορτζίδη πρέπει να γνωρίζει ότι στις 8 Μαΐου οδηγείται σε δίκη γιατί άνοιξε και παρέδωσε σε δημόσια χρήση ένα τμήμα 15 στρεμ. από το ανενεργό στρατόπεδο της 129 Πτέρυγας Υποστήριξης. Όποιος υποστηρίζει το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές πρέπει να γνωρίζει ότι η παραλία που παρέδωσε μετά από μεγάλες συγκρούσεις ο δήμος Ελληνικού - Αργυρούπολης στο λαό της Αττικής, είναι από τις πιο μαζικές και έχει τις καλύτερες προδιαγραφές λειτουργίας. 

 

 

Όποιος και δικαίως αναζητεί εξηγήσεις και ευθύνες για την εγκατάσταση του λούνα παρκ σε δημόσιο χώρο του δήμου πρέπει να γνωρίζει ότι ο δήμος Ελληνικού - Αργυρούπολης - παρότι ο τέως δήμος Αργυρούπολης ήταν χρεωμένος - κατάφερε να διασώσει σε εποχή μνημονίων, μείωσης των πόρων της αυτοδιοίκησης κατά 60% και με μεγάλες ελλείψεις προσωπικού, τις κοινωνικές υπηρεσίες για τους δημότες του, ακροβατώντας πάνω σ’ ένα ακατάλληλο, πολύπλοκο και αντιφατικό θεσμικό πλαίσιο, που μέσω του ελέγχου σκοπιμότητας αποσκοπεί να μεταφέρει τις ευθύνες του κεντρικού κράτους στα αιρετά δημοτικά συμβούλια.

 

 

 Η δημοτική αρχή Ελληνικού - Αργυρούπολης δεν είναι βέβαια θαυματοποιός. Γι’ αυτό και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της ΠΕΔΑ και της ΚΕΔΕ, πρωτοστατώντας γα να περάσει στα θεσμικά όργανα μια αγωνιστική θέση υπέρ του κοινωνικού κράτους και της δημοκρατίας που έχουν πληγεί βάναυσα στην αυτοδιοίκηση.

 

 

Που έφταιξε, λοιπόν, τούτων δεδομένων η δημοτική αρχή στην περίπτωση του λούνα παρκ ; Παραπέμπω στο άρθρο της Στέλλας Κρεπούρη (2/5/2014) στην Αυγή που περιγράφει την πολυνομία ως προς το καθεστώς αδειοδότησης σε 3/4 σελίδας της εφημερίδας. 

 

 

Αυτό που έχει σημασία να κρατήσουμε είναι ότι η επιτροπή αδειοδότησης δεν είναι επιτροπή ελέγχου του είδους των εγκαταστάσεων και ότι αντίστοιχος ελεγκτικός μηχανισμός δεν υπάρχει. Θα μπορούσε ο δήμος για να κόψει το γόρδιο δεσμό να μη δίνει καμία άδεια σε λούνα παρκ όταν όλα είναι ασαφή και η ασφάλεια των παιχνιδιών δεν είναι της αρμοδιότητάς του ; Θα μπορούσε. 

 

Δεν το σκέφτηκε, όπως και δεκάδες δήμοι σ’ όλη τη χώρα που έσπευσαν τώρα να διακόψουν τη λειτουργία των λούνα παρκ. Και δεν το σκέφτηκε γιατί σε κάθε υπηρεσία που προσφέρει στους δημότες - από τις παιδικές χαρές και τις πισίνες μέχρι το φαγητό στους βρεφονηπιακούς σταθμούς - ελλοχεύουν άπειροι κίνδυνοι ατυχήματος. 

 

 

Γι’ αυτό οι αντιδήμαρχοι και οι εργαζόμενοι, εφόσον είναι υπεύθυνοι άνθρωποι, εργάζονται σε συνθήκες τραγικής πίεσης προσπαθώντας να προλάβουν τα απρόβλεπτα χωρίς επαρκή υλικά και ανθρώπινα μέσα. Αν αύριο κλείσουν οι παιδικές χαρές στους δήμους επειδή δεν θα υπάρχουν πόροι για τη συντήρησή τους θα ξεσηκωθεί τεράστια αντίδραση, η ίδια που θα υπάρξει και αν συμβεί το παραμικρό ατύχημα λόγω ελλιπούς συντήρησης.

 

 

Στο δήμο Αθηναίων ουδέποτε, παρά τη σκληρή αντιπολίτευση, θέσαμε θέμα παραιτήσεων του κ. δημάρχου ή αντιδημάρχων όταν αντιμετωπίσαμε ανάλογα θέματα. Θέσαμε θέμα αλλαγής θεσμικού πλαισίου, όπως στην περίπτωση των ευθυνών της δημοτικής αστυνομίας για τον θάνατο μετανάστη μικροπωλητή στο Θησείο ή ζητήσαμε να αναλάβει το δημοτικό συμβούλιο συλλογικά την ευθύνη λειτουργίας των θεάτρων και των παραστασιακών χώρων όταν διαπιστώθηκε ότι οι κανονισμοί ασφαλείας δεν κάλυπταν σχεδόν κανένα θέατρο γιατί αφορούσαν σ’ ένα πεπαλαιωμένο σχετικό νόμο τον οποίο και αλλάξαμε σε διάστημα 6 μηνών. 

 

 

Ο δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης δεν επέλεξε να παραιτηθεί. Ήταν υπεύθυνη στάση ; Το σίγουρο είναι ότι το κίνητρο δεν ήταν να κρατήσει την καρέκλα του.

 

 

 Και ρωτώ : θα ήταν υπεύθυνη στάση η εγκατάλειψη του αγώνα για τη δημόσια περιουσία και την ανατροπή της εκποίησης του Ελληνικού, που παίζεται αυτές τις μέρες,  η αποχώρησή του ; 

 

Όποιος θεωρεί ότι οι τιμητές του δημάρχου, οι οποίοι ξεσήκωσαν γη και ουρανό για να κατεδαφίσουν την προσωπικότητά του ως ασυμβίβαστου και σεμνού αγωνιστή με απαράμιλλο ήθος, εμφορούνται από πόνο για τον άδικο θάνατο ενός 13χρονου παιδιού, απλώς έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. 

 

 

Όσοι, επίσης, ανακατεύουν ναυτικές τραγωδίες και πολύνεκρα ατυχήματα στη συζήτηση για το Ελληνικό απέχουν έτη φωτός από την αναζήτηση της αλήθειας. Η ακριβής αποτίμηση των ευθυνών θα γίνει σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες και όχι από τους τηλεδικαστές των καναλιών, τους φερέλπιδες ιδιοκτήτες της παράκτιας ζώνης και τους κυβερνητικούς παράγοντες που εκποιούν τη χώρα. 

 

 

Να θυμίσω ότι πριν λίγο καιρό σε γειτονικό δήμο και σ’ ένα δημοτικό γήπεδο 5Χ5 είχε χάσει τη ζωή του από πτώση της σιδερένιας δοκού του τέρματος ένα 8χρονο παιδί. Δεν υπήρξε καμιά δημοσιότητα γι’ αυτό τον άδικο και εξ’ ίσου τραγικό θάνατο. Και το δίδαγμα της ανάγκης διαρκούς συντήρησης των εγκαταστάσεων δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί γιατί απλούστατα οι δήμοι είναι διαλυμένοι από τη μνημονιακή πολιτική.   

 

Θα έλεγα ότι ο δήμαρχος Χρήστος Κορτζίδης δεν χρειάζεται συνηγόρους. Δεν είναι, όμως, αλήθεια. Χρειάζεται όλους εμάς που αγωνιστήκαμε μαζί του για πολλά χρόνια με πίστη και αφοσίωση στα ιδανικά μας. 

 

Εκατοντάδες άνθρωποι και πρώτ’ απ’ όλα ο λαός του δήμου είναι συνδεδεμένοι μαζί του με ακατάλυτους δεσμούς. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε.            

πηγή