ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Νηστικοί 8.000 μαθητές

Πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης αποτυπώνεται σε νούμερα αυτό που κάποιοι κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει φθηνή προπαγάνδα: οι νηστικοί μαθητές.


Τα παιδιά που πηγαινοέρχονται στο σχολείο με άδειο στομάχι. Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν είχαν να τους δώσουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί!

Το 60% 16 χιλιάδων οικογενειών – συνολικά 32.358 μαθητές – αντιμετωπίσαν επισιτιστική ανασφάλεια, ενώ το 23% εξ αυτών (περίπου 8.000) επισιτιστική ανασφάλεια με πείνα κατά το έτος 2012.


Τα στοιχεία είναι αποτέλεσμα της ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυσης του προγράμματος «Σίτισης και προώθησης Υγιεινής Διατροφής».

 Απευθύνεται σε μαθητές δημόσιων σχολείων κοινωνικοοικονομικά ευπαθών περιοχών της χώρας, και φέτος είναι η δεύτερη σχολική χρονιά που υλοποιείται σε 206 σχολεία σε όλη την Ελλάδα και αφορά καθημερινή διανομή μικρογευμάτων (πρωινό) σε 206 σχολεία όπου φοιτούν 32.358 μαθητές.


Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ



Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989.

Την έχουν επικυρώσει όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
Στην Ελλάδα η σύμβαση επικυρώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101.

 

Στη σημερινή κρίση –οικονομική, πολιτική, κοινωνική, ηθική-που βιώνουμε όλοι , αυτοί που πλήττονται και αδικούνται περισσότερο είναι οι ευαίσθητες και αδύναμες ομάδες και μέσα αυτές είναι τα παιδιά και η νέα γενιά. 

Σ’ αυτή λοιπόν τη συγκυρία, η 20η Νοεμβρίου αποτελεί ημέρα  θύμησης ,καταδίκης, περισυλλογής, επαναπροσδιορισμού, συγκρότησης, σχεδιασμού….

Είναι μια  ημέρα για να θυμόμαστε την προσωπική και κοινωνική μας ευθύνη για τα παιδιά που πεινούν, που πεθαίνουν από ασθένειες ή από έλλειψη εμβολιασμών, που κακοποιούνται, που στερούνται στοιχειώδους εκπαίδευσης και φροντίδας.

Μια ημέρα θλίψης για την εξαθλίωση, τη διάλυση, την κατάρρευση αξιών και σχέσεων σε μια κοινωνία που θέριεψαν τα τέρατα της φτώχειας και της απόγνωσης.

Μια ημέρα για να θυμόμαστε το δικαίωμα όλων των παιδιών για μια ζωή με αξιοπρέπεια, σεβασμό ,αγάπη ,ελπίδα και χαμόγελο.

Μια ημέρα να καταδικάσουμε τη βία και τον ρατσισμό.

Μια ημέρα να συλλογιστούμε τους αγώνες που πρέπει να γίνουν για να υπάρξει μέλλον για τα παιδιά

Μια ημέρα να σκεφτούμε για δράσεις συλλογικές, με γνώμονα την κοινωνική  αλληλεγγύη.

Το μέλλον είναι τα παιδιά….. ας αναλογιστούμε και εμείς  τη  δική μας ευθύνη!!!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική, μαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα, μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία, μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία, μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.

R. RUSSEL