Τι συμβαίνει στην Αργυρούπολη, ρε συ;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα νότια. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια, κάποιος που ζούσε στα νότια, είχε τις εξής επιλογές για να βγει κάπου «κοντά»: Γλυφάδα και…Γλυφάδα.

 Ωστόσο, εδώ και ολίγα έτη, το πράγμα έχει αλλάξει άρδην, καθώς κάτι πολύ όμορφο γίνεται στη μικρή αλλά «ζεστή» -και πολύ πιο οικεία από τη Γλυφάδα- Αργυρούπολη!

Η μία μεριά της οδού Γερουλάνου (προς Ελληνικό και όχι προς Αθήνα) είναι ό,τι ακριβώς έλειπε από τα νότια: ένας δρόμος γεμάτος εναλλακτικά μαγαζιά, φιλόξενες μπυραρίες, καλοφτιαγμένα μπαράκια. 

Μπορείς να πιεις το ποτό σου (σε καλές για την εποχή τιμές), να ακούσεις ωραία μουσική (όχι mainstream, σε καμία περίπτωση), να φας ωραίες ποικιλίες που συνοδεύουν ιδανικά τις μπύρες σου, να γελάσεις φωναχτά για να καλύψεις το χάχανο του διπλανού και να μη σε νοιάζει πώς θα κοιτάξουν οι άλλοι, γιατί στο τέλος μπορεί να γίνετε και μία παρέα.

 Η «Σχεδία» και το «Ερωτηματικό» υπήρχαν από παλιά, μετά προστέθηκε στην παρέα το «Vale Vale» και μετά πήραν σειρά ο Αρούκατος, το Barrel Haus, η Fabbrica, το Μπαραλλού… Όλα τους ένα κι ένα.

 Καθώς συχνάζω εκεί και τα έχω γυρίσει όλα αρκετές φορές (είναι αυτό που πάω να φύγω από το σπίτι και με ρωτάει η μάνα μου «Πού πας;» και της απαντώ κάθε φορά «Δεν τα ρωτάνε αυτά»),
 θα σας πω δυο τρία χαρακτηριστικά για το καθένα, σε περίπτωση που θελήσετε να τα επισκεφτείτε.


 Το «Ερωτηματικό» και η «Σχεδία», όπως είπα, είναι από τα πιο παλιά και αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Ο χώρος χρειάζεται μια ανανέωση είναι η αλήθεια, αλλά σημασία έχει ότι θα βρεις μια αρκετά μεγάλη ποικιλία από μπύρες, καλό κλίμα, διάφορες ηλικίες (στη «Σχεδία» κάπως νεότερες) και στο «Ερωτηματικό» συγκεκριμένα ένα πλήρες μενού για να συνοδεύσεις το ποτό σου.

 Το «Barrel Haus», αν πρέπει να σου πω ένα πράγμα για το οποίο σίγουρα ξεχωρίζει έναντι των υπολοίπων αντίστοιχων στην Αργυρούπολη, αυτό είναι σίγουρα το φαγητό. 


Σαφώς και έχει μεγάλη ποικιλία στις μπύρες και τα κρασιά, σαφώς και έχει ωραία διακόσμηση και φιλόξενο προσωπικό, αλλά ειλικρινά (και πες με και κοιλιόδουλη) το φαγητό του είναι εξαιρετικό. 

Έχω συγχαρεί πολλάκις η ίδια το φίλο Νίκο (ένας εκ των δύο ιδιοκτητών) για την κουζίνα του μαγαζιού. Ποικιλίες κρεατικών, τεράστιες και χορταστικές σαλάτες, handmade sauces και γλυκά, καλοψημένα σνίτσελς…Όλα εξαιρετικά! Και κάνει και jazz-blues-rock ‘n’ roll lives συχνά πυκνά. Έχεις κίνητρα να πας, αν μη τι άλλο.

 Η «Fabbrica» και το «Μπαραλλού» δεν είναι ακριβώς μπυραρίες, είναι στο μεταίχμιο μπυραρία-μπαράκι. 


Σαφώς και μπορείς να πιεις και την μπύρα σου και το κρασί σου, αλλά μπορείς πολύ χαλαρά να πιεις το ποτό και το κοκτέιλ σου σε σχετικά οικονομικές τιμές (αν και, για να είμαι σωστή, θα πω ότι το «Μπαραλλού» θα μπορούσε να έχει πιο φτηνά τα κοκτέιλς, 8 και 8,5 ευρώ για Αργυρούπολη είναι πολλά), να ακούσεις ωραία μουσική (επίσης όχι mainstream- rock, jazz alternative, funky περισσότερο) και να συναναστραφείς με καλό κόσμο. Έχεις και κάποιες επιλογές φαγητού αν γουργουρίσει η κοιλιά σου αλλά εμφανώς πιο περιορισμένες από το «Vale Vale» ή το «Barrel Haus» πχ.


 Το θέμα είναι ότι αν δεν έχεις ακόμα επισκεφτεί αυτό το κομμάτι των νοτίων προαστίων, σίγουρα αξίζει να το κάνεις κάποια στιγμή και πιστεύω πως όλο και κάποιο από τα παραπάνω θα σου ταιριάξει και θα περάσεις καλά. Οφείλω να σου πω κάπου εδώ πως καλό θα ήταν να έχεις περισσή υπομονή στην έρευση θέσης παρκαρίσματος, καθώς αυτό είναι το μελανό σημείο της υπόθεσης (ειδικά από Τετάρτη-Πέμπτη κι έπειτα). 


Έλα στα μέρη μας και δε θα χάσεις!

 *Κάπου εδώ θέλω να επισημάνω πως αν θες να βγεις καθαρά για μεζεκλίκια και ούζα-μπύρες-κρασιά, υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα ταβερνάκια-εστιατόρια που σερβίρουν εξαιρετικής ποιότητας φαγητό σε λογικές τιμές, ενώ κάποια από αυτά έχουν και live μουσική (πχ 

«Το Ταβερνάκι μας», «Αλαργινό Ρακάδικο», «Το σουσάμι», «Ο χορός των γεύσεων», «Οδός Αριστοτέλους» 
 « ταβέρνα ο Σπύρος » κ.ά.)


αλλά σε αυτά θα επανέλθω άλλη στιγμή, αφού θα έχω προσωπική άποψη για το καθένα (ναι, μου έχουν ξεφύγει κανα δυο αλλά θα το διορθώσω το ταχύτερο δυνατό). 



ΠΗΓΗ