Θα παραιτηθεί κανείς σ’ αυτή τη χώρα;

Διαβάζουμε αυτή την απίστευτη για την Ελλάδα αλλά τόσο συνηθισμένη για το εξωτερικό είδηση.

Λέει λοιπόν το ρεπορτάζ: «Πολύ κοντά σε πρόωρες εκλογές είναι η Ιρλανδία, μετά την πρόταση μομφής που κατέθεσε το αντιπολιτευόμενο κόμμα Φιόνα Φέιλ κατά της αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Φράνσις Φιτζέραλντ.

 Αιτία της πρότασης μομφής καταγγελίες για διαφθορά και αμέλεια στη στρατηγική της ανώτατης διοίκησης της αστυνομίας.
Το κυβερνών κόμμα, Φίνε Γκάελ θεωρεί ότι η πρόταση μομφής παραβιάζει την τριετή συμφωνία υποστήριξης της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Λίο Βαραντκάρ.

Ποιο ήταν το σκάνδαλο; Ότι το Μάιο του 2015 υπήρξε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου όπου ένας αξιωματικός της αστυνομίας κατήγγειλε κακοδιοίκηση και διαφθορά στη στρατηγική που είχε καταρτίσει η ανώτατη διοίκηση.

Για μια απλή υπόθεση δηλαδή κακοδιοίκησης και διαφθοράς πέφτει η κυβέρνηση. Για σκεφτείτε αν γινόταν κάτι τέτοιο εδώ στην Ελλάδα. Θα έπεφτε κυβέρνηση;

Αστείο, ούτε ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος δεν θα έφευγε. Για να μην πούμε πως ούτε ανακοίνωση από το γραφείο του Τόσκα δεν θα βλέπαμε.

Όχι, δεν φταίει ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του. Το πρόβλημα είναι διαχρονικό, είναι ελληνικό και είναι μια από τις κορυφαίες κακοδαιμονίες της πατρίδας μας. Η ατιμωρησία, η έλλειψη ευθιξίας, η παντελής απουσία αυτοκριτικής, η αδυναμία να αντιληφθεί το πολιτικό σύστημα τι ζητά η κοινωνία. Πλήρης δυσαρμονία των εκάστοτε κυβερνήσεων και κομμάτων με το λαό.

Για να δούμε τι έγινε τις τελευταίες ημέρες. Έχουμε 21 νεκρούς και δεν υπήρξε ούτε μια παραίτηση. Κανείς υπεύθυνος, κανείς θαρραλέος να πει «ναι, έφταιξα και θα πληρώσω ή να δεν έφταιξα αναλαμβάνω την ευθύνη για τους… άγνωστους υπεύθυνους».

Η Δούρου ωσεί παρούσα, η κυβέρνηση μονίμως απούσα, οι τοπικοί άρχοντες δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν, δεν ευθύνονται. Τι να πει κανείς. Σε άλλη χώρα θα έπεφταν κυβερνήσεις και θα πήγαιναν όλοι φυλακή.

 Για να μην πούμε για τα… βλήματα του Καμμένου και του Μαξίμου. Κανείς δεν φταίει για το σκάνδαλο, όλα καλά, όλα χαλαρά, θα πλακωθούν στη βουλή και θα τελειώσει εκεί. Κανείς δεν θα την πληρώσει;

Αυτό είναι λοιπόν το πρόβλημα της χώρας. Δεν είμαστε… Ιρλανδοί, δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά Ελληνάρες που βολευόμαστε με αυτά που έχουμε. Που αφήνουμε να μας κυβερνούν ανεύθυνοι και τους επιβραβεύουμε στις κάλπες. Που κι εμείς στην καθημερινότητά μας δεν ξέρουμε τη λέξη ευθύνη, τη λέξη συγγνώμη.

Να αγαπάς την ευθύνη, έλεγε ο Καζαντζάκης. Άραγε ποιος την αγαπά στην Ελλάδα;

ΠΗΓΗ