Ειδικά,
τον τελευταίο καιρό ο άνθρωπός μας έχει εκνευριστεί ιδιαίτερα με την
ηλιθιότητα των δήθεν αριστερών, των παλαβών που επιμένουν να αντιδρούν
και να κλείνουν δρόμους. Απορεί πού βρίσκουν τη δύναμη να επιμένουν, πώς
τους βγαίνει τόσο μίσος.
Είναι πεπεισμένος
ότι αυτή η δύναμη πίσω τους δεν μπορεί να είναι άλλη από το βρωμερό
δημόσιο, το πελατειακό κράτος που λεει και ο Μπάμπης. Όλοι αυτοί οι
βάρβαροι αντιδρούν όχι γιατί έχουν προβλήματα αλλά γιατί δεν θέλουν να
χάσουν το βόλεμά τους και, ακριβώς επειδή προστατεύονται, μπορούν και τα
κάνουν, ενώ αυτός φοβάται κάθε μέρα μη χάσει τη δουλειά του και παρόλα
αυτά δεν χάνει τη διάθεσή του.
Όμως, το αφεντικό αναγνωρίζει την αξία
του και στο τέλος θα τα καταφέρει. Ας έρθει τότε κανείς να του ζητήσει
μερίδιο απ’ τον κόπο του, απ’ τον ιδρώτα του. Ε, ρε Χρυσή Αυγή που
θέλουν όλοι αυτοί. Οι μετανάστες, εξάλλου, δεν είναι το πρόβλημα.
Εμείς
είμαστε πολιτισμένοι και ο μεροκαματιάρης που δεν κάνει φασαρίες δεν μας
ενοχλεί. Αλλά, θα ευχόμουν κάποια στιγμή να τους πιάσουν όλους αυτούς
που κάνουν κακό στην Ελλάδα και να τους πετάξουν σε ένα ξερονήσι και να
τους δέρνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ για παραδειγματισμό. Έτσι.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, απο τα απλά.
Ας εξηγήσει κάποιος πρώτα σ’ αυτόν τον ηλίθιο ότι αν απολυθούν 100.000
δημόσιοι υπάλληλοι, όπου κατα μέσον όρο το 40% είναι πανεπιστημιακής
εκπαίδευσης με μεγαλύτερη προϋπηρεσία από τον ίδιο, όχι μόνο δεν θα
απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις
που υποτίθεται θα αυξήσουν τον
μισθό του αλλά πολύ σύντομα το αφεντικό του θα μιλάει για μπάλα με
κάποιον απ’ αυτούς. Στη θέση του. Στην καλύτερη περίπτωση να μιλάνε και
οι δύο, έχοντας, όμως, μοιραστεί τα 700.
Πηγή: RAMNOUSIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα δημοσιεύματα δεν αποτελούν θέση η άποψη δική μας αλλά Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών.
Παρακαλούμε όταν υποβάλετε σχόλιο, να μην χρησιμοποιείτε υβριστικούς χαρακτηρισμούς
και να αποφεύγετε τα greeklish.